2"></span>利用自身资本<span class="f89949f8c"></span>换取一定的‘酬劳’<span class="fff8713e2"></span>说是等价代换有些牵强<span class="f566ec622"></span>说是‘拿青春赌明天’可能更为实际一点<span class="f8c76678b"></span><span class="f4586638f"></span>
一句‘潜规则你都不懂<span class="f301a149e"></span>’没把童彤气坏<span class="f89949f8c"></span>倒是把陈淑媛推向了暴走的边缘<span class="fff8713e2"></span>看着坐在那里陈淑媛那‘兽血沸腾’的眼神<span class="f566ec622"></span>原本依着办公桌的肖胜<span class="f89949f8c"></span>果断站起身<span class="fff8713e2"></span>与其拉开距离<span class="f566ec622"></span>在笑着准备离开办公室之际<span class="f89949f8c"></span>轻声的对戴沐雪说道<span class="f72b0b8ce"></span>
<span class="fa98fd4a9"></span>戴助理<span class="f89949f8c"></span>来<span class="fff8713e2"></span>我给你安排项工作<span class="f566ec622"></span>天知地知<span class="f89949f8c"></span>你知我知<span class="f4586638f"></span><span class="fe1e66e28"></span><span class="f4faaa0e6"></span>听到肖胜这话<span class="fff8713e2"></span>站在陈淑媛身边的戴沐雪走也不是<span class="f566ec622"></span>留也不对<span
本章未完,请点击"下一页"继续阅读! 第2页 / 共13页
